|
suchy pastel , 91x62 cm , 2002 r. Na obrazie przedstawiam epizod bitwy .Dowódca 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich z Podolskiej BK płk dypl. Edward Godlewski podjął decyzję o skróceniu drogi do Warszawy i postanowił skręcić na południe do Mościsk. Razem z nim tę trasę obrała także mała część 9. Pułku Ułanów Małopolskich. Niespodzianie oba pułki natknęły się w Wólce Węglowej na Niemców, lecz płk E. Godlewski nie zmienił decyzji, tylko dał znak do szarży. Ułanów do brawurowego ataku poprowadził dowódca 3. szwadronu 14 p. uł. por. Marian Walicki. Dzięki zaskoczeniu Niemców podczas odpoczynku i odwadze polskich żołnierzy pozycje wroga zostały przełamane. Niestety nie rozpoznano, że w Mościskach, na skraju wsi, ustawione jest gniazdo niemieckich karabinów maszynowych i stoją czołgi, które zasypały szarżujących seriami pocisków. W rezultacie kosztem ciężkich strat (ok. 105 zabitych ułanów i 100 rannych, tj. łącznie ok. 20% stanu, w wyniku poważnych ran zmarł także por. M. Walicki), natarcie powiodło się; oba pułki przebiły się do Warszawy. Po bitwie Orderem Virtuti Militari przez gen. Juliusza Rómmla odznaczony został kpr. Mieczysław Czech, który podczas szarży podjął drzewce sztandaru 14 p. uł. od rannego ułana i tym samym uratował je. |
|